Hoe Europa haar klimaatdoelen wil halen

2021 is een cruciaal jaar voor het klimaat. In juni werd een nieuwe Europese klimaatwet aangenomen: in 2030 moet de uitstoot met 55% gedaald zijn ten opzichte van 1990 en in 2050 moet Europa klimaatneutraal zijn.

Maar de echte strijd barst nu los. Want hoe gaan we deze doelen realiseren? En hoe zorgen we ervoor dat we de groene ambities ook op een eerlijke en sociale manier halen? Op deze pagina geven we een overzicht van de belangrijkste wetsvoorstellen, strijdpunten en onze prioriteiten voor een klimaatneutraal Europa. Een van de cruciale thema’s van de Europese Green Deal.

Lees meer

Duidelijk is dat de doelen niet gehaald worden als Europa op haar oude vervuilende pad blijft doorgaan. Naast de nieuwe doelen moet daarom alle Europese klimaatwetgeving vernieuwd worden, de Europese Commissie presenteert in juli een pakket met wetsvoorstellen hiervoor, het ‘fit-for-55 package’. Voorstellen die Europa en Nederland de komende decennia transformeren en een enorme impact hebben op onze samenleving. De voorstellen zullen bijvoorbeeld gaan over in wat voor soort auto’s waarin we in de toekomst rijden, de duurzaamheid van de spullen die in de winkels liggen en de isolatie van de huizen waarin we wonen. Deze hervormingen zijn hard nodig en heel erg welkom, maar de vraag is of de voorstellen van de Commissie ambitieus genoeg zullen zijn om de klimaatdoelen te halen. Ook moet de transitie niet alleen groen, maar ook eerlijk verlopen. Zonder sociaal beleid, geen groen beleid.

Na de presentatie in juli moeten het Europees Parlement en de EU-landen het eens worden over de uiteindelijke wetten. De plannen van de Commissie vormen de basis voor deze onderhandelingen. Hoe ambitieuzer, hoe beter dus.

De Europese Klimaatwet: waarom 55% en wat is klimaatneutraliteit?
Eerst doen we een stapje terug. Het startpunt van dit nieuwe Europese klimaatbeleid was de lancering van de Europese Green Deal in december 2019. Er werd toen de ambitie uitgesproken om Europa voor 2050 klimaatneutraal te maken. Klimaatneutraal betekent niet dat er helemaal geen broeikasgassen meer worden uitgestoten, maar dat wat er nog wordt uitgestoten, opgeslagen wordt door de natuur zelf (bijvoorbeeld door extra bomen aan te planten) of door nieuwe technieken.

Lees meer

In de Europese Klimaatwet werd het 2050-doel in een wet vastgelegd, samen met het een nog belangrijker doel: in 2030 moet Europa 55% minder CO2 uitstoten dan in 1990. Hoewel het een grote stap vooruit is, het oude doel was namelijk 40% minder CO2-uitstoot in 2030, is dit nog steeds te weinig om de gevaarlijkste gevolgen van klimaatverandering te voorkomen. Volgens de wetenschap moet er in 2030 65% minder worden uitgestoten om binnen een opwarming van 1,5 graad te blijven (en we zitten al op 1,2!). Dat de EU-landen, de Europese Commissie en het Europees Parlement uiteindelijk op 55% uitkwamen, komt vooral door de lobby van de industrie en de bezwaren van EU-landen die nog grotendeels afhankelijk zijn van de fossiele industrie. Mede hierdoor is ook besloten dat niet ieder land individueel 55% minder moet uitstoten, maar dat dit een uiteindelijk Europees gemiddelde moet zijn. Hoeveel iedere land precies moet gaan reduceren, moet nog duidelijk worden. De uitkomst van deze berekening heeft ook grote gevolgen voor de Nederlandse klimaatwet.

🎧 Luister hier onze podcastaflevering over de Europese klimaatwet.

Rol van Europa
Klimaatverandering is een grensoverschrijdend probleem dat landen niet in hun eentje kunnen aanpakken. Bovendien zijn de EU-landen zo met elkaar verweven dat maatregelen in één land altijd effect hebben op de andere EU-landen. Daarom moeten landen samenwerken om tot gemeenschappelijk beleid te komen, zodat er geen grote verschillen ontstaan én de gehele EU de doelen zal halen.

Lees meer

Toch betekent dit niet dat de regeringen rustig achterover kunnen leunen totdat ‘de EU’ met een voorstel komt. Het beleid van de Europese Unie hangt af van de inzet van de verschillende landen en wordt geïnspireerd door de koplopers die laten zien dat het kan. Juist daarom is het belangrijk dat landen als Nederland niet afwachten, maar voorop lopen in de strijd tegen klimaatverandering.

Daarnaast zijn er ook internationale klimaatafspraken waar de EU onderdeel van is. De belangrijkste is het Parijs Akkoord. In november komt de wereld opnieuw bijeen voor een klimaattop in Glasgow. Nu de VS weer terug meedoet en ambitieuze plannen heeft aangekondigd, kan de EU niet achterblijven.

Wat staat er te gebeuren?
De Europese Commissie heeft op 14 juli een groot pakket aan wetsvoorstellen gepresenteerd. Over deze wetsvoorstellen volgen onderhandelingen tussen het Europees Parlement en de Raad van Ministers. Uiteindelijk moet het Parlement het eens worden met de Raad van Ministers over de uiteindelijke wetten, waarna ze in de praktijk moeten worden gebracht op nationaal niveau. Die uitvoering betekent dat er veel staat te veranderen in Europa. Hoe deze verandering er precies uit gaat zien, hangt dus af van de voorstellen zelf en de strijd die daarna nog in het Europees Parlement en in de onderhandelingen met de Raad gevoerd gaat worden.

De belangrijkste hervormingen:

1. De industrie verduurzamen met een prijs op CO2

Het Europese Emissiehandelssysteem en een CO2-grensheffing

De industrie is één van de grote uitstoters van broeikasgassen in Europa. Om die uitstoot naar beneden te krijgen is in 2005 het Europese emissiehandelssysteem (ETS) opgezet, waaronder nu zo’n 40% van de Europese CO2-uitstoot valt. Het idee achter het systeem is simpel: bedrijven moeten emissierechten, een soort tegoedbonnen, kopen voor hun uitstoot. Als ze uitstootrechten over hebben, kunnen ze die weer verkopen aan andere bedrijven. Tegelijkertijd worden er ieder jaar rechten, die tegoedbonnen dus, van de markt gehaald. Doordat het aantal rechten dat te koop is elk jaar daalt, wordt de prijs van zo’n tegoedbon steeds duurder en zo wordt ook vervuilen zelf steeds prijziger. De bedrijven die het meest kostenefficiënt hun emissies kunnen verlagen zullen dat doen, terwijl de vervuiler betaalt. In theorie een slim systeem om bedrijven efficiënt hun uitstoot te laten verlagen, maar de praktijk is echter zeer complex en weerbarstig.

Lees meer

Zoals Bas uitlegt in deze Klimaatpraat video, werkt het systeem niet goed genoeg. Door een zware lobby, overschot aan rechten en lage prijs werkt het systeem onvoldoende om als echte prikkel te werken voor de verduurzaming van de industrie. Het ETS was jarenlang geen prikkel voor bedrijven om te gaan investeren in verduurzaming, omdat bedrijven dus relatief goedkoop konden blijven uitstoten. Hoewel ETS helpt bij het verduurzamen van de energievoorziening, is de zware industrie door de gratis rechten de verduurzamingsdans ontsprongen. Het hervormen van dit huidige systeem is dus cruciaal om de klimaatdoelen te halen.

Onze strijdpunten

Afbouwen gratis rechten

GroenLinks pleit voor een snelle afbouw van het aantal (gratis) rechten in het ETS systeem én het instellen van een minimumprijs. Zo ontstaat er een marktprijs die de zware industrie ook echt stimuleert om snel te verduurzamen. Het argument dat gratis rechten nodig zijn om de Europese industrie niet te benadelen ten opzichte van de wereldmarkt, verdwijnt door ook een CO2-grensheffing in te voeren. Hiermee wordt op producten die in Europa worden ingevoerd een CO2-prijs gezet die gelijk is aan de ETS prijs. Zo zorgen we voor een gelijk speelveld, want zowel Europese bedrijven als niet-Europese bedrijven moeten hiermee evenveel betalen voor hun uitstoot. Sterker nog, gratis rechten zouden zelfs in strijd zijn met de regels van de Wereldhandelsorganisatie, omdat deze zouden zorgen voor een oneerlijke concurrentiepositie voor Europese bedrijven.

Opbrengst ETS investeren in vergroening

GroenLinks wil dat de miljarden die deze heffing oplevert worden geïnvesteerd in vergroening van diezelfde industrie. Via innovatie wordt niet alleen de uitstoot omlaag gebracht, maar ontstaat er ook een nieuw economisch perspectief voor Europa; als groene industriereus. Dat brengt op z’n beurt ook weer banen met zich mee en perspectief voor werkzoekenden. Zo kan het emissiehandelssysteem niet alleen bijdragen aan een groene transformatie van de industrie, maar ook op het gebied van werkgelegenheid.

Lucht- en scheepvaart moeten ook betalen

Scheepvaart en luchtvaart zijn beide enorm vervuilend, maar ze betalen nu nog nauwelijks voor hun uitstoot. Sinds 2012 moeten luchtvaartmaatschappijen emissierechten betalen voor elke ton CO2 die ze uitstoten tijdens vluchten die binnen de EU plaatsvinden. Vluchten van- en naar Europa werden vrijgesteld om dit vervolgens in internationaal verband aan te pakken. Dit is echter nog niet gebeurd, dus het is hoog tijd dat vluchten van- en naar Europa ook onder het ETS worden gebracht. Daarnaast moet ook de scheepvaart, waarvan de groeiende uitstoot nu ook nog ongereguleerd is, onder het ETS gebracht worden.

Geen ETS voor wegvervoer en gebouwen

GroenLinks is tegen het plan van de Commissie om ook een ETS systeem voor gebouwen en wegvervoer op te zetten. Hoewel auto’s veel uitstoten en huizen veel duurzamer moeten, is het niet slim om dit via ETS aan te pakken. Het ETS systeem kent namelijk maar één prijs, die voor iedereen gelijk zal zijn, of je nu in Sofia of Amsterdam woont. Met name mensen die weinig te besteden hebben moeten dan onevenredig veel meer betalen voor hun verwarming of brandstof, terwijl het ze nauwelijks de mogelijkheid hebben zelf te investeren in verduurzaming. Dit idee werkt dus sociale ongelijkheid in de hand. Veel lidstaten en politieke partijen zijn dan ook tegen dit idee, waardoor er een grote politieke strijd gevoerd moet worden die veel tijd en energie vreet. Die energie kunnen we beter steken in ideeën waarvan we weten dat ze werken: het is sneller en efficiënter om deze sectoren direct te verduurzamen door de verbrandingsmotor uit te faseren en bindende richtlijnen voor energiebesparing voor gebouwen in te voeren.

Het commissievoorstel

🎧 Op 14 juli presenteerde de Europese Commissie haar klimaatpakket. In deze korte podcastaflevering bespreken we de de voorgestelde hervorming van het emissiehandelssysteem (ETS), hoe het zit met de gratis uitstootrechten, en of een sociaal fonds kan zorgen voor een eerlijke verdeling van de kosten.

2. Veel meer duurzame energie

Richtlijnen voor duurzame energie (RED)

Wie denkt aan het aanpakken van klimaatverandering, denkt al gauw aan het opwekken van duurzame energie. Van de benzine die in onze auto’s gaat, tot de elektriciteit om je telefoon op te laden; voor alles is een duurzaam alternatief nodig. Onderdeel van het pakket van de Commissie zijn daarom de richtlijnen voor duurzame energie (RED), waarin wordt bepaald welke energie duurzaam genoemd mag worden en hoeveel er minimaal moet worden opgewekt.

Onze strijdpunten

Hogere doelen opwekking

Het huidige Europese doel voor hernieuwbare energie (32% in 2030) past niet meer bij het nieuwe klimaatdoel van de EU. De hoeveelheid opgewekte duurzame energie moet daarom fors worden opgehoogd, naar minimaal 50%. GroenLinks wil dat er een afzonderlijk 2030-doel voor ieder land komt. Dat zorgt voor meer druk op nationale overheden en stimuleert elk land om grote stappen te maken, zoals ook in Nederland nodig was om het 2020-doel te halen. Zo heeft het RED-doel er mede voor gezorgd dat windenergie op zee in Nederland nu daadwerkelijk van de grond komt. Voor de industrie en transport zijn deze regels heel belangrijk: zij kunnen onvoldoende verduurzamen als we niet heel snel meer groene stroom gaan opwekken.

Strengere eisen voor biomassa

Bij de vorige herziening van de richtlijnen speelde GroenLinks een belangrijke rol in het stellen van strenge eisen aan biobrandstoffen. Helaas hebben we het niet voor elkaar gekregen om strengere eisen te stellen aan biomassa als warmtebron of de opwek van elektriciteit. Nog steeds worden er hele bossen verbrand terwijl dit wordt aangemerkt als duurzame energie, ondanks de ernstige gevolgen voor de biodiversiteit, gezondheid en het klimaat. De eisen in het nieuwe voorstel zijn strenger, maar nog niet streng genoeg. GroenLinks wil dat ze in lijn worden gebracht met de nieuwste wetenschappelijke inzichten. Alleen het gebruik van bepaalde reststromen zoals groen- of snoeiafval zou moeten worden meegeteld als duurzame energie. Ook willen we dat gewassen die ook als voedsel kunnen dienen niet meer worden gebruikt voor het maken van biobrandstoffen.

Het commissievoorstel

🎧 Op 14 juli presenteerde de Europese Commissie haar klimaatpakket. In deze korte podcastaflevering bespreken we de voorgestelde hervorming van de richtlijnen voor duurzame energie. Zijn de voorgestelde doelen ambitieus genoeg? En wat verstaan de Commissie onder duurzame energie?

3. Hoe de natuur ons kan helpen

Richtlijn landgebruik en bosbouw (LULUCF)

Iedereen zal het planten van bomen als een oplossing voor klimaatverandering kennen, maar moerassen en landbouwgronden slaan ook veel CO2 op. In de EU gaat dat over miljoenen tonnen, een paar procent van onze uitstoot. Bij de klimaatwet was dit de grote discussie: rekenen we uitstoot en de opslag van CO2 door de natuur mee in het klimaatdoel? Oftewel, mag je het planten van bomen meetellen als het verminderen van CO2-uitstoot?

Lees meer

De EU heeft daarom richtlijnen opgesteld voor landgebruik en bosbouw (met de typische EU-afkorting: LULUCF) met doelen en voorwaarden voor het wel of niet meetellen van de CO2 vermindering. Want naast dat landgebruik kan zorgen voor het verminderen van de totale uitstoot, door de opslag van CO2, kan er ook juist CO2 vrijkomen door landgebruik. Op dit moment is het zo dat lidstaten de uitstoot die bijvoorbeeld veroorzaakt wordt door het kappen van een bos of het ontwateren van een moeras, moeten compenseren. De opname van broeikasgassen door landgebruik mag ook deels flexibel worden ingezet als compensatie in andere sectoren. Deze complexe systematiek is op enkele punten echt aan een hoognodige update toe.

Hogere doelen voor opslag CO2

Met de natuurlijke opslag van CO2 gaat het helemaal niet zo goed. Door bijvoorbeeld het gebruik van biomassa en de intensieve landbouw neemt de opslag in bodems en bossen af. Terwijl deze ‘negatieve uitstoot’ juist steeds harder nodig is en wetenschappelijk onderzoek laat zien dat de opslag in potentie veel groter kan zijn. GroenLinks wil daarom hogere doelen voor de opslag van CO2 door de natuur. De zogenaamde ‘carbon sinks’ moeten bijvoorbeeld groter worden door het aanplanten van bossen of andere manieren van boeren.

Geen compensatie voor andere sectoren

GroenLinks wil de natuurlijke koolstofcyclus (de korte natuurlijke opslag en uitstoot van CO2) niet vermengen met de lange keten (die van fossiele brandstoffen, als kolen olie en gas, in de grond). Het aanplanten van bossen moet dus geen reden zijn voor bedrijven om te blijven uitstoten: een truc die vliegtuig- of oliemaatschappijen nog wel eens uithalen. Ook zijn er ideeën om uitstoot door landbouw mee te tellen in het LULUCF systeem, waardoor natuurontwikkeling in praktijk zou kunnen compenseren voor uitstoot in de landbouw. Zo wordt de landbouw nog langer uit de wind gehouden. GroenLinks vindt echter dat ook de landbouw moet verduurzamen. De natuur kan ons dus helpen, maar we zullen vooral het landbouwsysteem moeten aanpassen.

Het commissievoorstel

🎧 Op 14 juli presenteerde de Europese Commissie haar klimaatpakket. In deze korte podcastaflevering bespreken we de voorgestelde hervorming van de richtlijn landgebruik en bosbouw. Hoe zorgen we ervoor dat de natuur ons helpt in de strijd tegen klimaatverandering? En welke politieke strijd kunnen we verwachten tussen de EU-landen?

4. Een eerlijke belasting op brandstoffen

Richtlijn Energiebelastingen (ETD)

Het is al lang een doorn in het oog van GroenLinks, de belastingvrijstelling van kerosine. Het is één van de redenen waarom vliegen zo spotgoedkoop is, terwijl voor een treinrit wel netjes belasting moet worden betaald. Dat op kerosine geen belasting wordt geheven komt door de Richtlijn Energiebelastingen (ETD), waarin de voorwaarden worden gesteld voor EU-landen voor het belasten van energie, zoals brandstoffen en elektriciteit.

Lees meer

De huidige regels zijn opgesteld in 2003 en komen niet overeen met de noodzaak om snelle en grootschalige stappen te zetten om de klimaatverandering aan te pakken. Grote vervuilers ontspringen de dans en betalen niet of nauwelijks voor hun uitstoot.
Bij eerdere mogelijkheden om de wetgeving te herzien zijn grote veranderingen altijd tegengehouden. Belangrijke reden hiervoor is naast de lobby ook de tegenzin bij de lidstaten om hier zeggenschap over te dragen. Zij gaan over belastingregels en hebben hier een vetorecht.

🎧 Luister hier onze podcastaflevering waarin we uitleggen hoe we de vervuiler laten betalen.

Onze strijdpunten

De vervuiler betaalt

GroenLinks zet zich in om de uitzonderingen voor grote bedrijven en sectoren zoals de lucht- en scheepvaart, uit de wetgeving te halen. Daarnaast willen we dat de prijzen van verschillende soorten energie afhankelijk wordt van de mate van duurzaamheid. Het is nu bijvoorbeeldnog zo dat op elektriciteit meer belasting wordt geheven dan op kolen en gas. Wie meer uitstoot moet meer betalen.

Een sociale aanpak

De energierekening of de rekening aan de pomp gaat omhoog door het verhogen van de energiebelasting. Het is daarom heel belangrijk dit op een eerlijke manier te doen. De opbrengsten van deze belasting moeten zo ingezet worden dat mensen met een kleine portemonnee worden geholpen bij het verduurzamen van hun huis of het kopen van een elektrische auto. GroenLinks doet op nationaal niveau verschillende voorstellen gericht op het tegengaan van inkomensongelijkheid. Een klimaataanpak moet dus een sociale aanpak zijn, daar komen de twee belangrijkste waarden van GroenLinks bij elkaar.

Het commissievoorstel

🎧 Op 14 juli presenteerde de Europese Commissie haar klimaatpakket. In deze korte podcastaflevering bespreken we de voorgestelde hervorming van de richtlijn van de richtlijn voor energiebelastingen. Komt er eindelijk een einde aan de vrijstelling van kerosine? En hoe zit het met de veto's die de EU-landen kunnen uitspreken?

5. Het eind van de verbrandingsmotor

CO2-uitstootnormen voor auto’s en busjes

Om iets aan klimaatverandering te doen zal elke sector een stap bij moeten zetten, maar het gat tussen ambitie en realiteit is nergens zo groot als in de transportsector. Het is enige sector waar de uitstoot de afgelopen jaren is gestegen. Zo’n driekwart van de transport emissies komen van wegverkeer en het grootste deel daarvan weer van auto’s en kleine bussen. De Europese CO2-standaarden zijn een effectief instrument om te regelen hoeveel een auto mag uitstoten. De huidige standaarden zijn alleen niet goed genoeg. Ook worden er op dit moment te weinig elektrische auto’s gemaakt en verkocht om de langetermijndoelen te halen. Bovendien is de wet over CO2-uitstootnormen zo ingewikkeld dat het tegelijkertijd de bouw van zware auto’s en relatief vervuilende hybride modellen stimuleert. Dit staat verduurzaming in de weg.

Onze strijdpunten

Het einde van de verbrandingsmotor

GroenLinks wil, net als de Nederlandse regering, dat vanaf 2030 alle nieuwe auto’s elektrisch zijn. Dat is nodig, willen we in 2050 klimaatneutraal zijn, een nieuwe auto rijdt immers nog zo’n 20 jaar op de weg. Ook moeten de doelen tot 2030 worden aangescherpt zodat nieuwe auto’s in de tussentijd niet meer gaan uitstoten.

Inzetten op omscholing en regionale steun

Technisch gezien is de overstap naar elektrisch rijden geen probleem en ook wat betreft de prijs wordt verwacht dat elektrische auto’s rond 2025 gemiddeld hetzelfde kosten als auto’s met een verbrandingsmotor. Wel brengt dit sociale vraagstukken met zich mee. Miljoenen Europeanen werken aan de productie van auto’s, maar het is niet gezegd dat de productie van een elektrische auto (en de onderdelen) in dezelfde regio’s plaatsvindt als waar dat nu gebeurd, daarom moet Europa deze regionale economieën extra ondersteunen. Ook is er nieuwe kennis nodig om over te stappen op het produceren van elektrische auto’s en dus moet zowel Europa als de lidstaten inzetten op (om)scholing.

Strenge eisen voor zeldzame metalen

Voor het produceren van met name de accupakketten van elektrische auto’s zijn zeldzame grondstoffen nodig. In plaats van olie, zullen we meer zeldzame metalen nodig hebben. Die metalen worden veelal buiten Europa geproduceerd, met vaak grote lokale impact op mens en milieu. GroenLinks wil daarom strenge duurzaamheidseisen voor producenten en zoveel mogelijk inzetten op het hergebruiken van deze materialen. Er mogen geen zeldzame metalen verloren gaan.

Alternatieven promoten

Ook moeten we niet vergeten dat het OV, autodelen, de fiets of wandelen vaak een prima alternatief is. Naast een schoner wagenpark, moeten we dus vooral de transportsector in brede zin verduurzamen.

Het commissievoorstel

🎧 Op 14 juli presenteerde de Europese Commissie haar klimaatpakket. In deze korte podcastaflevering bespreken we de de voorgestelde hervorming van de CO2-uitstootnormen voor auto's en busjes. Is het einde van de verbrandingsmotor al in zicht? En wat betekent dit voor werknemers in de auto-industrie?

6. Niet meer, maar minder energiegebruik

Richtlijnen voor energie efficiëntie en het energiegebruik van gebouwen (EED)

Door het gebruik van elektrische auto’s en de elektrificatie van de industrie zal met name de elektriciteitsvraag sterk toenemen. Dat betekent dat er meer windmolens en zonnepanelen nodig zullen zijn om die energie op te wekken, terwijl onze ruimte en grondstoffen schaarser worden. Ook gaat er momenteel nog steeds veel energie verloren, bijvooorbeeld bij onvoldoende geïsoleerde huizen of zogenaamde ‘restwarmte’ in de industrie. We moeten dus niet alleen zorgen dat we meer duurzame energie opwekken, maar tegelijk kijken naar energie-efficiëntie. Hoe kunnen we meer doen, met dezelfde hoeveelheid energie? Bijvoorbeeld door te isoleren of apparaten en productieprocessen efficiënter te maken. Voor de maximalisering van deze energie-efficiëntie in het algemeen, en gebouwen in het bijzonder, zijn in Europa regels opgesteld.

Onze strijdpunten

Ambitieuze en bindende doelen

De huidige doelen voor energiebesparing uit de wetgeving (32,5% in 2030 ten opzichte van 2005) zijn onvoldoende om de klimaatdoelen te halen. Daarnaast is er nu sprake van een Europees doel, EU-landen mogen zelf doelen stellen die bovendien niet bindend zijn. Door deze zachte aanpak zijn de Europese doelstellingen tot nog toe niet gehaald en ook voor de huidige doelen liggen we niet op koers. GroenLinks pleit daarom voor een hoger doel van 45% energiebesparing in 2030 op Europees niveau en bindende doelen voor de EU-landen.

Een minimumniveau voor energiebesparing

De EU-landen zijn nu verplicht om elk jaar 0,8% energie te besparen. Ze mogen daarbij zelf kiezen welke projecten en initiatieven ze willen initiëren of ondersteunen om dit doel te halen. Maar om de klimaatdoelen te halen moet dit percentage minimaal verdubbelen. Ook moet in deze wet meer aandacht komen voor de sociale kant van deze verbouwing, in Europa moet bijvoorbeeld energiearmoede worden aangepakt door meer prioriteit te geven aan de renovatie van sociale huurwoningen.

Inzetten op renovatie

De EU zet met haar zogenaamde ‘renovatiegolf’ steeds meer in op het verlagen van de energierekening voor huizenbezitters. Dat is niet alleen goed voor het klimaat, maar levert ook nog eens heel veel banen op. Een goed idee dus. De renovatiegolf is echter nog niet vertaald in wetgeving. Nu is alleen de Rijksoverheid verplicht elk jaar 3% van haar gebouwen te verduurzamen, terwijl juist ook andere overheden veel vastgoed in bezit hebben. GroenLinks zet in op verbreden van het doel. Hierbij moet het gaan om vergaande renovaties, waarbij meteen wordt gekozen voor de best mogelijke oplossing voor het klimaat.

Het commissievoorstel

🎧 Op 14 juli presenteerde de Europese Commissie haar klimaatpakket. In deze korte podcastaflevering bespreken we de de voorstellen die er voor moeten zorgen dat we minder én efficiënter energie gaan gebruiken. Welke doelen stelt de commissie?