Dossier pushbacks: hoe Europa het recht op asiel aan z’n laars lapt

Iedereen die naar Europa komt om asiel aan te vragen, heeft het recht om een aanvraag in te dienen. Dat is vastgelegd in internationale én Europese wetgeving. Toch krijgen jaarlijks duizenden mensen op de vlucht geen kans om asiel aan te vragen in Europa. Zij worden, soms op gewelddadige manier, terug de grenzen over geduwd zonder eerlijk proces.

Deze zogeheten ‘pushbacks’ vinden met name plaats in landen aan de Europese-buitengrenzen, zoals Griekenland, Kroatië en Polen. Steeds vaker verschijnen berichten dat aan deze grenzen asielzoekers met grof geschut worden geweerd. Volgens The Guardian werden in 2020 ruim 40.000 asielzoekers teruggeduwd, waarvan er 2.000 (indirect) overlijden door de pushback-praktijken.

Dat mensenrechten in Europa op zo'n grove manier worden geschonden is natuurlijk onacceptabel. Helemaal wanneer blijkt dat EU-grensagentschap Frontex hier een ondersteunende rol in speelt. Frontex hoort het recht op asiel te bewaken, maar keer op keer blijkt dat het hierin faalt. De focus van het agentschap ligt te veel op (de militarisering van) grensbewaking, in plaats van het bieden van humanitaire hulp aan mensen in nood. Frontex blijkt zelfs acties van EU-landen waarbij asielzoekers gewelddadig de grens over worden teruggeduwd, te ondersteunen.

Maar ook andere EU-landen, zoals Nederland zijn verantwoordelijk voor deze wanpraktijken. Zo levert Nederland materieel en personeel voor grensbewaking en zit Nederland in het bestuur van het EU-grensagentschap Frontex. De huidige situatie is onacceptabel, maar er lijkt in Brussel en bij de EU-landen, weinig bereidheid om stevig in te grijpen.

Europarlementariër Tineke Strik zet zich in om ervoor te zorgen dat Europa én Frontex mensenrechten aan de grenzen wél respecteren. Nadat journalisten in 2020 naar buiten komen met het zoveelste bewijs van Frontex’ medewerking aan pushbacks, start het Europees Parlement een onderzoek. Tineke Strik krijgt de leiding. Eén van de belangrijkste conclusies is dat Frontex wel degelijk bewijs had van de mensenrechtenschendingen, maar niets met die kennis deed. De bal ligt bij Frontex om de aanbevelingen van het rapport te implementeren.

Nadat wederom bewijs van medeweten én medewerking aan pushbacks naar buiten wordt gebracht door journalisten, dient Frontex-baas Leggeri in april 2022 zijn ontslag in. Een goede eerste stap om de bestuurscultuur binnen het agentschap te veranderen, maar nog niet genoeg om pushbacks te stoppen.

Wat moet er veranderen bij Frontex?

Dat mensenrechten worden geschonden, zoals bij het illegaal terugduwen van asielzoekers kan niet zonder gevolgen blijven. Daarom moeten structurele veranderingen komen ten aanzien van de manier waarop Frontex opereert:

  • Frontex mag alleen actief zijn in landen die handelen in overeenstemming met de mensenrechten.
  • Frontex moet actief informatie inzamelen over eventuele mensenrechtenschendingen én vervolgens adequaat moet handelen wanneer het vermoeden van mensenrechtenschendingen bestaat.
  • Frontex moet zijn operaties in Hongarije onmiddellijk opschorten en zijn operaties in Griekenland dringend te evalueren.
  • Wanneer melding wordt gemaakt van pushbacks bij Frontex, moet het agentschap dit niet alleen onderzoeken door navraag te doen bij een land, maar ook bij andere partijen checken of de info klopt.

Wat moet op EU-niveau gebeuren om pushbacks te stoppen:

  1. Er moet scherper toezicht komen op Frontex vanuit de Europese Commissie. Na de confrontatie met meerdere schandalen rondom het functioneren van Frontex, kunnen we stellen dat de Commissie zijn toezichtfunctie niet goed uitvoert. De Commissie moet Frontex dwingen verantwoording af te leggen en zorgen dat het agentschap minder autonoom opereert. De Commissie moet niet schuwen Frontex voor het Europese Hof te dagen als het zijn verplichtingen niet nakomt.
  2. Ook EU-landen mogen niet langer wegkijken van de mensenrechtenschendingen die binnen de Unie plaatsvinden door lidstaten, en waarbij Frontex betrokken is. Zo bestaat de raad van bestuur van Frontex uit vertegenwoordigers van de EU-landen, die hier hebben gefaald in hun rol om toezicht te houden.
  3. EU-fondsen voor migratie mogen alleen worden uitgekeerd aan landen die het recht op asiel respecteren. De Europese Commissie moet bij het uitkeren van EU-fondsen voor grensmanagement dus keer op keer nagaan of de betreffende lidstaten fundamentele rechten respecteert.
  4. Tot slot is het is erg belangrijk dat er eindelijk een Europees asielbeleid komt waarbij de landen gezamenlijk verantwoordelijkheid dragen voor asielverzoeken, en niet alleen de landen aan de buitengrenzen verantwoordelijk zijn. Tegelijkertijd moet er hard worden opgetreden bij pushbacks door landen. De huidige straffeloosheid heeft de praktijk van pushbacks uitgebreid naar praktisch alle grenslanden. Het wegkijken bij schendingen legitimeert dit soort uitwassen aan de Europese buitengrenzen.